1. Wiesz, Maryjo, żeśmy grzeszni, że pokuty trzeba nam,
ale bez pomocy Twojej słaby człowiek zginie sam,
więc podajesz nam różaniec, byśmy z grzechu mogli wstać
i w modlitwie różańcowej z Tobą w łasce mogli trwać.
O, Królowo Różańca Świętego,
tak ukochać modlitwę nam daj,
by płynęła z drewnianych paciorków
Twoja łaska na polski nasz kraj.
2. Spójrz, Maryjo, jak do Ciebie woła dzisiaj cały lud
i w modlitwie różańcowej zaspokaja serca głód,
bo w różańcu jest ratunek i pokuty szczerej łzy,
kto z różańcem trwa, nie zginie, bo w różańcu jesteś Ty.